Świadczenie urlopowe to dofinansowanie do urlopu wypoczynkowego pracownika zatrudnionego na podstawie umowy o pracę w innym miejscu pracy niż „budżetówka”. Warunkiem otrzymania takiego świadczenia nie jest staż pracy, ani sytuacja materialna pracownika. Z kolei pracodawca nie ma obowiązku wprowadzenia takiego świadczenia, jest ono bowiem uznaniowe.
Kiedy jest wypłacane świadczenie urlopowe?
Zgodnie z treścią ust. 3 art. 3 ustawy z dnia 4 marca 1994 roku o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych: „Pracodawcy zatrudniający według stanu na dzień 1 stycznia danego roku mniej niż 50 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty mogą tworzyć Fundusz do wysokości i na zasadach określonych w art. 5 lub mogą wypłacać świadczenie urlopowe, o którym mowa w ust. 4-6″.
Raz w roku pracodawca może więc, ale nie musi, wypłacić rzeczone świadczenie każdemu pracownikowi, który w danym roku kalendarzowym korzysta z urlopu wypoczynkowego. Ważnym warunkiem jest to, że urlop musi mieć wymiar 14 kolejnych dni kalendarzowych.
We wspomnianej ustawie znajduje się również informacja o tym, kiedy jest wypłacane świadczenie urlopowe. Wypłata rzeczonego dofinansowania następuje „w ostatnim dniu poprzedzającym rozpoczęcie urlopu wypoczynkowego”.
Ile wynosi świadczenie urlopowe 2025?
Wysokość świadczenia urlopowego została określona w ustawie o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Z informacji zawartych w akcie prawnym wynika, że nie może ona przekroczyć wysokości odpisu podstawowego na ZFŚS w danym roku. Rzeczoną kwotę definiuje ta sama ustawa, a konkretniej ust. 2 art. 5.
Wynika z niego, że wysokość odpisu podstawowego wynosi „37,5 proc. przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim lub w drugim półroczu roku poprzedniego, jeżeli przeciętne wynagrodzenie z tego okresu stanowiło kwotę wyższą”.
Zgodnie z komunikatem opublikowanym przez prezesa GUS, przeciętne wynagrodzenie w 2024 roku wyniosło 7140,52 zł netto (to kwota po potrąceniu poszczególnych składek). Jednak w kontekście odpisu podstawowego, w tym przypadku pod uwagę bierze się przeciętne wynagrodzenie w drugim półroczu, które okazało się wyższe i wyniosło 7262,39 złotych netto. Wobec tego wysokość odpisu podstawowego wynosi 2723,40 zł. Tym samym świadczenie urlopowe nie może być wyższe niż ta kwota. W ubiegłym roku kwota ta plasowała się poziomie 2417,14 zł.
Warto wspomnieć, że owa kwota dotyczy pracowników pełnoetatowych, którzy pracują w normalnych warunkach. W przypadku pracowników wykonujących pracę w szczególnych warunkach bądź w szczególnym charakterze, odpis podstawowy wynosi 3631,20 zł (50 proc. przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego).
