Ptaki krukowate wyglądają podobnie albo niemal identycznie – można śmiało powiedzieć, że wiele osób nie potrafi ich odróżnić. Do kruka jest podobny gawron i wrona. Łatwo się pomylić. Kruk jeszcze kilkadziesiąt lat temu był jednym z najrzadziej spotykanych ptaków w Polsce i mało kto zdawał sobie sprawę, że ptaki te niemal zniknęły z kraju – teraz wracają.
Do rodziny krukowatych należą m.in. wrony siwe, gawrony, sroki, kawki i oczywiście kruki. Ptaki te są niewiarygodnie inteligentne – dowiedziono nieraz, że potrafią rozwiązywać problemy i uczyć się na podstawie wcześniej zdobytych doświadczeń.
Jak odróżniać ptaki z rodziny krukowatych? Większość z nich możemy spotkać w miastach, ale tylko niektóre gatunki są do siebie bardzo podobne.
Jak odróżnić kruka od gawrona?
Kruk jest mniej więcej dwa razy większy od wrony i gawrona. Ptak ma zazwyczaj do 70 cm wysokości szczyci się rozpiętością skrzydeł do 140 cm. Kiedy zobaczymy więc w mieście dużego, czarnego ptaka – to prawdopodobnie będzie właśnie kruk.
Ptaszysko jest silne – jest w stanie pochwycić nawet zająca. Kruk ma zakrzywiony dziób, a pod nim wyrasta coś w rodzaju brody. „Czarne” pióra kruka świecą na fioletowo i zielono.
Podstawą ich pożywienia jest padlina. To właśnie kruki są uważane za ptaki najbardziej inteligentne spośród krukowatych – potrafią adaptować się do nowych warunków, korzystając z podglądania czynności innych zwierząt i ludzi.
Gawrony to też ptaki duże, ale nie tak wielkie jak kruki. Gawrony osiągają niemal pół metra długości ciała, czym wyróżniają się na tle innych występujących w Polsce ptaków.
Gawron na pierwszy rzut oka wygląda jak kruk (czarne pióra o metalicznym połysku), ale ma smuklejszą sylwetkę. Dziób jest prosty i jasny. Gawrony żyją blisko ludzi i można spotkać je w skupiskach czarnych ptaków na trawie, niebie, albo innym miejscu.
Wrona czarna czy wrona siwa
Wrona czarna, inaczej czarnowron albo wroniec, jest bardzo podobna do gawrona i ma podobne rozmiary – różni się od niego nieco sylwetką, płaskim czołem i grubym, mniej zaostrzonym dziobem oraz brakiem niebieskiego połysku. Gdy wrona leci, ma bardziej prostokątne skrzydła, równo szerokie i z szeroką podstawą.
Ptak pojawia się głównie w zachodniej części kraju. Wrona czarna jest cała… czarna, ale z zielonkawym połyskiem. Dziób ma również czarny, masywny, silny, nieco zakrzywiony na czubku. Ptak szybko przystosowuje się do terenów zurbanizowanych i obecności człowieka.
Z kolei wrona siwa ma grzbiet i brzuch w popielatym kolorze, górna część piersi, głowa, skrzydła i ogon są czarne z metalicznym połyskiem. Dziób jest też czarny, masywny i odrobinę zakrzywiony.
W porównaniu z gawronem wrona siwa ma masywniejszy dziób, bardziej zaokrągloną sylwetkę, płaskie czoło i całkowicie odsłonięte nogi. Od czarnowrona, pozbawionego szarych piór, wrona siwa różni się właściwie tylko upierzeniem. Wrona siwa jest dużo mniejsza niż wielki kruk.
Kawka i sroka są nie do pomylenia
Sroka jest tak charakterystyczna, że nie da się jej pomylić z żadnym innym ptakiem z rodziny krukowatych. Ma charakterystyczne czarno-białe upierzenie. Obie płci ubarwione są jednakowo, samiec jest nieco większy i cięższy od samicy i ma dłuższy zaostrzony ogon. Sroki są towarzyskie i też zbierają się w stada.
Kawka jest niemal cała czarna, choć ma boki szyi, głowy i karku łupkowoszare. Na głowie kawka ma czarną czapeczkę, a niezwykle charakterystycznym elementem u tych ptaków są brązowawe (u młodych osobników), a u dorosłych srebrzysto-błękitne tęczówki. Kawka jest najmniejszym ptakiem z rodziny krukowatych, wielkością przypomina gołębia.
