Monica Vitti, ikona włoskiego kina nie żyje

„Roberto Russo, jej partner w ostatnich latach, prosi mnie, abym zakomunikował, że Monici Vitti już nie ma. Robię to z wielkim bólem, uczuciem i żalem” – napisał na Twitterze były burmistrz Rzymu i krytyk filmowy Walter Veltroni.

„Żegnaj Monico Vitti, żegnaj królowo włoskiego kina. Dziś jest naprawdę smutny dzień. Odeszła wspaniała artystka i wspaniała Włoszka” – napisał minister kultury Dario Franceschini.

Monica Vitti urodziła się 3 listopada 1931 roku w Rzymie jako Maria Luisa Ceciarelli. W jej biografiach przypomina się, że w czasie wojny swój wrodzony talent aktorski wykorzystywała, występując w domu przed młodszym rodzeństwem po to, by odwrócić uwagę dzieci od huku bomb.

W 1953 r. ukończyła Akademię Sztuk Dramatycznych w Rzymie. Karierę aktorską rozpoczęła w teatrze, występując między innymi w dramatach Szekspira. W latach 50. posłuchała rady osób z branży i zaczęła występować pod „bardziej artystycznym” imieniem i nazwiskiem.

W 1954 roku pierwszą rolę filmową powierzył jej Ettore Scola w obrazie „Ridere! Ridere! Ridere!” („Śmiać się, śmiać się, śmiać się”). Rok później zagrała niewielką rolą w filmie „Adriana Lecouvreur” w reżyserii Guido Salviniego.  

Po kilku mniejszych rolach w komediach zauważył ją Michelangelo Antonioni. Związała się z nim w życiu artystycznym i osobistym. Vitti zagrała we wszystkich częściach słynnej „trylogii samotności”, na którą składają się filmy: „Przygoda” (1960), „Noc” (1961) i „Zaćmienie” (1962), a także w filmie „Czerwona pustynia”.

W kolejnych dekadach zagrała jeszcze w ponad 20 filmach, w tym w „Widmie wolności” Luisa Bunuela, „Dramacie zazdrości” Ettore Scoli. Królowała we włoskich komediach.

Ostatnio publicznie pokazała się w 2002 roku. Wycofała się z życia publicznego z powodu choroby Alzheimera.