Od 1 stycznia 2025 roku pracownicy mogą liczyć na wyższe wynagrodzenie chorobowe. Podwyżka minimalnego wynagrodzenia wpłynie również na kwoty wypłacane osobom przebywającym na L4. Zmiana obejmie zarówno pracowników na pełnym etacie, jak i zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy. Nowe stawki oznaczają realne wsparcie finansowe podczas absencji chorobowej.
Jak obliczany jest zasiłek chorobowy?
Wynagrodzenie chorobowe, wypłacane pracownikom z powodu niezdolności do pracy, wynosi:
- 80% podstawy wymiaru zasiłku za większość dni zwolnienia,
- 100% w przypadku choroby związanej z ciążą, wypadkiem przy pracy lub badaniami dla dawcy narządów.
Pracodawca wypłaca wynagrodzenie chorobowe przez pierwsze 33 dni absencji (14 dni w przypadku pracowników powyżej 50. roku życia). Po tym okresie obowiązek wypłaty przejmuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS).
Kwoty obowiązujące od 2025 roku
Minimalne wynagrodzenie brutto w 2025 roku wzrośnie do 4666 zł. Po odjęciu składek ZUS (13,71%) podstawa wymiaru wynosi 4026,30 zł. Stawka dzienna wynagrodzenia chorobowego wyniesie:
- 134,21 zł za dzień – 80% podstawy,
- 167,76 zł za dzień – 100% podstawy w sytuacjach określonych przepisami.
Wzrost w porównaniu z 2024 rokiem wynosi około 10 zł za każdy dzień zwolnienia lekarskiego. Przykładowo, pracownik zarabiający 7000 zł brutto otrzyma wynagrodzenie chorobowe w wysokości 160,81 zł za dzień lub 201,01 zł za dzień w sytuacjach, w których przysługuje pełna stawka.
Od czego zależy wysokość zasiłku?
Wysokość wynagrodzenia chorobowego zależy od kilku czynników:
- rodzaju zatrudnienia (pełny etat, część etatu),
- wysokości wynagrodzenia brutto,
- okresu, za który świadczenie jest wypłacane (pracodawca lub ZUS).
Pracownicy na umowach cywilnoprawnych (np. zlecenie) mogą przystąpić do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego, aby uzyskać prawo do świadczeń.
Zasiłek chorobowy – okres wyczekiwania i kontrole ZUS
Zasiłek chorobowy przysługuje po okresie wyczekiwania:
- 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia dla osób zatrudnionych na umowę o pracę,
- 90 dni w przypadku samozatrudnionych i ubezpieczonych dobrowolnie.
Osoby przebywające na L4 są zobowiązane przestrzegać zaleceń lekarskich i unikać działań opóźniających powrót do zdrowia. ZUS ma prawo kontrolować przestrzeganie tych zasad, a nieprawidłowości mogą skutkować utratą świadczeń.
