Rakieta z drukarki 3D wystartowała, ale dotrzeć na orbitę się nie udało. „Latanie takimi maszynami jest możliwe”

Ponad 33-metrowa rakieta Terran 1 wystartowała w środę o godzinie 23.25 czasu lokalnego (w Polsce była wtedy godz. 4.25 w czwartek) z Przylądka Canaveral na Florydzie. To pierwszy start pojazdu, który został w 85 procentach wykonany w technologii drukowania trójwymiarowego (druk 3D).

Głównym celem testu było sprawdzenie, czy Terran 1 jest w stanie przetrwać siły aerodynamiczne, jakie działają na rakietę podczas startu. Po około 80 sekundach lotu, na wysokości prawie 16 kilometrów nad Oceanem Atlantyckim, rakieta osiągnęła punkt maksymalnego ciśnienia aerodynamicznego. Pojazd bez szwanku przeleciał przez niego z prędkością 2000 kilometrów na godzinę, przechodząc kluczowy cel misji testowej.

Terran 1 dotarł wysoko ponad powierzchnię Ziemi, ale w wejściu na orbitę przeszkodziła anomalia w silniku drugiego stopnia rakiety. Nie zapalił się on w odpowiednim momencie, kończąc tym samym lot rakiety.

– Nikt jeszcze nie próbował wysłać drukowanej w 3D rakiety na orbitę – powiedział kierownik programu testowego Relativity Space, Arwa Tizani Kelly, podczas transmisji startu na żywo. – Chociaż nie udało nam się dzisiaj osiągnąć wszystkich celów, zebraliśmy wystarczająco dużo danych pokazujących, że latanie takimi maszynami jest możliwe.

W mediach społecznościowych firma Relativity Space przekazała, że pierwszy start udowodnił możliwości, jakie kryje technologia drukowania w 3D. Na tej podstawie inżynierowie stworzą kolejną rakietę Terran R, w całości wykonaną na drukarce 3D.

Początkowo rakieta Terran 1 miała wystartować z Przylądka Canaveral w środę 8 marca. Start został jednak przełożony ze względu na kwestie techniczne, związane z układem służącym do utrzymywania odpowiedniej temperatury oraz ciśnienia paliwa. Drugie okno startowe otworzyło się kilka dni później, 11 marca, ale Relativity Space postanowiło przerwać próbę podczas odliczania startowego z uwagi na niepokojące odczyty.

Rakieta Terran 1 to największy obecnie obiekt wydrukowany w technologii drukowania 3D, przeznaczony do lotów orbitalnych. Pojazd może zabrać ze sobą 1250 kilogramów ładunku w trakcie misji w obrębie niskiej orbity Ziemi (czyli do 185 kilometrów) i 900 kg podczas dłuższych lotów. Podczas pierwszego lotu, pojazd nie niósł ze sobą żadnego ładunku.