Sinieje twarz, pojawia się ból, „jakby ktoś ci zgniatał głowę w imadle”, „jakby rozpierało czaszkę coś od wewnątrz”. „Mdleję”, „muszę się natychmiast położyć”, „drętwieje mi połowa ciała”, „nie mogę mówić”. Gdy pierwszy raz poczuli TEN ból myśleli, że mają udar albo że umierają. A to okazywała się „tylko” migrena. „Umierają” nawet kilka razy w tygodniu. Miewają myśli samobójcze. Bo jak żyć, gdy nie możesz pracować i zostajesz na lodzie z dziećmi, kredytem, rachunkami? Gdy zostawia cię partner/partnerka z dziećmi, kredytem, rachunkami, także tymi na setki złotych za leki? Gdy zawalasz szkołę z setką usprawiedliwionych, co prawda, godzin nieobecności, ale zawalasz. No i TA boleść…
W lipcu informowaliśmy, że dla tych najciężej chorych jest szansa na ratunek i powrót do codziennego funkcjonowania bez codziennego cierpienia. Ministerstwo Zdrowia już finansuje specjalistyczny program lekowy dla chorych na migrenę przewlekłą. To sukces specjalistów z Polskiego Towarzystwa Bólów Głowy i Polskiego Towarzystwa Neurologicznego, którzy od wielu lat podkreślali, że taki program jest koniecznością, a migrena to ogromny problem społeczny. Choruje na nią 8 milionów Polek i Polaków. Choroba dwa razy częściej dotyka kobiety.
Czy wszyscy cierpiący mają szansę na skorzystanie z programu? Nie.
My rozmawiamy z dwiema pierwszymi pacjentkami, które już z niego skorzystały. Pierwsze wrażenia? Poczucie odzyskanego życia.
Zapamiętajcie: B 133. Lekarze: nie mylić z botoksem wstrzykiwanym dla urody!
