O śmierci swego ojca, króla Jerzego VI dowiedziała się w czasie wizyty w Kenii. Jej koronacja w Opactwie Westminsterskim była pierwszą, którą transmitowano w telewizji. Za jej rządów Zjednoczone Królestwo miało 14 premierów, a Stany Zjednoczone 14 prezydentów. Choć była świadkiem powojennego upadku Imperium Brytyjskiego, do tej pory pozostaje głową 15 państw. Wielka Brytania świętuje Platynowy Jubileusz Elżbiety II – najdłużej panującego monarchy w historii kraju.
70 lat panowania królowej Elżbiety II zostanie uczczone czterodniowymi obchodami, które rozpocznie w czwartek tradycyjna parada wojskowa Trooping The Colour. Najważniejszym punktem obchodów w piątek będzie msza dziękczynna w londyńskiej katedrze św. Pawła. W sobotę królowa wraz z innymi członkami rodziny ma wziąć udział w wyścigach konnych w Epsom, a później na terenie Pałacu Buckingham odbędzie się Platynowe Party, czyli specjalny koncert jubileuszowy. W niedzielę głównym punktem, zamykającym całe obchody, będzie parada z Opactwa Westminsterskiego do Pałacu Buckingham z udziałem ponad 10 tysięcy osób, opowiadająca 70-lecie panowania.
Elżbieta IIPaul Grover/Daily Telegraph/PA/PAP
Elementem tej parady będzie przejazd złotej karety, w której Elżbieta II jechała na koronację i która nie była widziana na ulicach Londynu od 2002 roku.
Królowa Elżbieta II – rekordzistka na brytyjskim tronie
Elżbieta II urodziła się 21 kwietnia 1926 roku przy londyńskiej Bruton Street 17, a nieco ponad miesiąc później ochrzczono ją w kaplicy Pałacu Buckingham. Następczynią tronu została w wieku 10 lat, gdy w grudniu 1936 roku abdykował jej wuj, król Edward VIII, a kolejnym brytyjskim monarchą został ojciec Elżbiety – Jerzy VI Windsor.
W listopadzie 1947 roku w Opactwie Westminsterskim poślubiła greckiego księcia, porucznika marynarki wojennej Filipa Mountbattena. Jeszcze przed koronacją Elżbiety para doczekała się dwójki dzieci – w 1948 roku na świat przyszedł książę Karol, a dwa lata późnej księżna Anna. W 1960 roku urodził się drugi syn królowej, książę Andrzej, a 1964 roku – książę Edward.
Elżbieta oraz Filip z wizytą w Kenii (luty 1952 roku)Reuters
Informacja o śmierci ojca, który zmarł 6 lutego 1952 roku, zastała 25-letnią Elżbietę w Kenii, którą wizytowała w ramach międzynarodowej podróży. W czasie, gdy nowa monarchini obejmowała brytyjski tron, na świecie kształtował się nowy, zimnowojenny porządek. W Stanach Zjednoczonych rządził wówczas Harry Truman, w Związku Radzieckim Józef Stalin, a w Chinach – Mao Zedong. Premierem Wielkiej Brytanii był wówczas Winston Churchill, a sekretarzem PZPR – Bolesław Bierut.
Koronacja Elżbiety II odbyła się 2 czerwca 1953 roku w Opactwie Westminsterskim i była pierwszą w historii, którą transmitowano w telewizji.
9 września 2015 roku królowa Elżbieta II stała się najdłużej panującym brytyjskim monarchą, przekraczając okres 63 lat, siedmiu miesięcy, dwóch dni, 16 godzin oraz 23 minut, które na tronie spędziła jej prababka królowa Wiktoria. Przez 70 lat panowania Elżbiety II na urzędzie szefa brytyjskiego rządu zasiadało 14 premierów, a w Stanach Zjednoczonych rządziło 14 prezydentów, z których jedynie Lyndon Johnson nie spotkał się z monarchinią.
Królowa Elżbieta II i premierzy Wielkiej Brytanii PAP
Choć Elżbieta była świadkiem powojennego upadku Imperium Brytyjskiego, do tej pory pozostaje ona głową 15 państw – Zjednoczonego Królestwa, Australii, Kanady, Nowej Zelandii, Jamajki, Antigui i Barbudy, Bahamów, Belize, Grenady, Papui-Nowej Gwinei, Wysp Salomona, Saint Kitts i Nevis, Saint Lucii, Saint Vincent i Grenadyny oraz Tuvalu.
Źródło zdjęcia głównego: UPPA/Photoshot
