Najlepsze miejsca na świecie dla pracujących zdalnie. Już 42 kraje wprowadziły wizy dla „cyfrowych nomadów”

Portugalia na początku października określiła warunki, jakie muszą spełnić obcokrajowcy pracujący zdalnie, by móc ubiegać się o wizę na roczny pobyt w kraju, z opcją przedłużenia na pięć lat. Wniosek będzie można składać od 30 października w konsulacie portugalskim w swoim kraju lub w portugalskiej agencji imigracyjnej Serviço de Estrangeiros e Fronteiras.

Do wniosku należy dołączyć m.in. dokumenty potwierdzające zatrudnienie w ramach umowy o pracę oraz zaświadczenie o dochodach z ostatnich trzech miesięcy. Minimalna pensja miesięczna brutto, upoważniająca do otrzymania wizy, to ponad 2,7 tysiąca dolarów, czyli w przeliczeniu ponad 13 tys. złotych.

Portugalia nie jest jedynym krajem zachęcającym do przyjazdu „cyfrowych nomadów”, czyli pracujących zdalnie obcokrajowców. Według VisaGuide specjalne wizy dla tej grupy oferują w tej chwili 42 państwa: Andora, Anguilla, Antigua i Barbuda, Argentyna, Aruba, Bahamy, Barbados, Belize, Bermudy, Wyspy Zielonego Przylądka, Chorwacja, Kajmany, Curaçao, Cypr, Dominika, emirat Dubaj, Ekwador, Estonia, Gruzja, Niemcy, Grecja, Węgry, Islandia, Indonezja, Włochy, Łotwa, Malta, Mauritius, Meksyk, Czarnogóra, Montserrat (terytorium zależne Wielkiej Brytanii w Ameryce Środkowej, na wyspie Montserrat w archipelagu Małych Antyli, w basenie Morza Karaibskiego), Macedonia Północna, Norwegia, Panama, Rumunia, Saint Lucia, Seszele, RPA, Hiszpania, Sri Lanka, Tajwan i Czechy.

Portal wskazał dziesięć jego zdaniem najatrakcyjniejszych kierunków. W tym gronie znalazła się Portugalia (która jeszcze nie figuruje na liście), a także: Niemcy, Estonia, Kostaryka (też jeszcze nie ma jej na liście), Chorwacja, Norwegia, Meksyk, Czechy, Islandia i Argentyna.

ZOBACZ TEŻ: Włoskie hotele nie wytrzymują wysokich rachunków za prąd

Najmniejsze wymagania finansowe pracownikom zdalnym stawia Chorwacja. Do uzyskania wizy zezwalającej na roczny pobyt w tym kraju wystarczy udowodnienie dochodów na poziomie równowartości niespełna 2,3 tysiąca dolarów (ok. 11,3 tys. zł). O 200 dolarów (prawie 1000 zł) więcej muszą zarabiać miesięcznie osoby, które chciałyby przez jakiś czas pracować zdalnie z Kostaryki.

Najwyższych zarobków od pracowników zdalnych wymaga Islandia. „Cyfrowi nomadzi” chcący ubiegać się o wizę w tym kraju muszą wykazać, że zarabiają miesięcznie co najmniej 7,7 tys. dolarów (prawie 40 tys. zł).

Niektóre państwa płynność finansową zdalnych pracowników weryfikują w inny sposób. Władze Czech wymagają od „cyfrowych nomadów” wykazania, że na ich koncie bankowym znajduje się równowartość przynajmniej 4,9 tys. dolarów (ok. 24 tys. zł). Z kolei obcokrajowcy zainteresowani pracą zdalną z Norwegii muszą przedstawić swój dochód, ale nie miesięczny, tylko roczny. Minimalne wymagane zarobki to ponad 34 tys. dolarów (ok. 166,5 tys. zł) w skali roku.

ZOBACZ TEŻ: Milion Polaków pojechało tam na wakacje. Nowe dane

Większość państw znajdujących się w zestawieniu portalu VisaGuide oferuje wizę kilkumiesięczną lub roczną, w wielu przypadkach istnieje możliwość przedłużenia jej na okres od roku do nawet czterech lat. Pełną listę wymagań stawianych przez konkretne kraje przed osobami chcącymi ubiegać się o wizę upoważniającą do tymczasowej pracy można znaleźć na stronie visaguide.world.

Ponowne otwarcie granic po pandemii COVID-19, przy jednoczesnym upowszechnieniu się pracy zdalnej w trakcie lockdownu, spopularyzowało zjawisko „pracujących wakacji” (ang. workcation). W czerwcu islandzkie linie lotnicze Icelandair stworzyły listę najlepszych na świecie miast do pracy zdalnej. Na czele rankingu znalazło się Kansas City, w czołówce sklasyfikowano też m.in. Wiedeń, Edynburg czy Kopenhagę.

ZOBACZ TEŻ: Raj na ziemi kusi pracujących zdalnie. Na Bali nie będą musieli płacić podatków