Urzędy Skarbowe rozpoczęły intensywne kontrole darowizn między członkami rodzin. Choć wielu osobom wydaje się, że można swobodnie przekazywać majątek bliskim, rzeczywistość prawna jest bardziej skomplikowana. Po przekroczeniu określonych limitów kwot wolnych od podatku konieczne jest zgłoszenie darowizny do fiskusa. W przeciwnym razie można się narazić na wysokie kary i postępowanie karno-skarbowe.
Darowizna — nie tylko dobra wola
Kodeks cywilny precyzyjnie reguluje, czym jest darowizna, definiując ją jako nieodpłatne przekazanie majątku przez darczyńcę na rzecz obdarowanego. Jednak zgodnie z przepisami, po przekroczeniu limitów zwolnionych z opodatkowania darowiznę należy zgłosić do Urzędu Skarbowego, co jest warunkiem uniknięcia dodatkowych opłat.
Przepisy ordynacji podatkowej dzielą obdarowanych na trzy grupy podatkowe:
-
Grupa I: Małżonek, zstępni (dzieci, wnuki), wstępni (rodzice, dziadkowie), pasierbowie, zięciowie, synowe, rodzeństwo, ojczym, macocha, teściowie.
- Limit darowizny bez konieczności zgłaszania: 36 120 zł w ciągu 5 lat.
- Zgłoszenie na formularzu SD-Z2 do Urzędu Skarbowego w ciągu 6 miesięcy od przekroczenia limitu pozwala uniknąć podatku.
- Grupa II: Zstępni rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, małżonkowie pasierbów, małżonkowie rodzeństwa, dalsi krewni.
- Grupa III: Inne osoby, niezwiązane blisko z darczyńcą.
Jeśli przekroczony zostanie limit w grupach II i III, Urząd Skarbowy naliczy podatek w wysokości od 3 do nawet 20 proc. wartości darowizny.
Brak zgłoszenia = wysokie koszty
W przypadku niezgłoszenia darowizny, która przekroczyła limit, fiskus ma prawo nałożyć podatek w maksymalnej wysokości (20 proc.), a dodatkowo naliczyć grzywnę za naruszenie przepisów skarbowych.
Urzędy Skarbowe zwracają uwagę na 5-letni okres, w którym sumuje się darowizny od tej samej osoby. To oznacza, że nawet mniejsze kwoty, jeśli są przekazywane regularnie, mogą w sumie przekroczyć próg wymagający zgłoszenia.
Eksperci zalecają, by osoby przekazujące darowizny oraz ich odbiorcy upewniali się, że spełniają wymogi formalne i zgłaszają nadwyżki ponad limity. Formularz SD-Z2 pozwala na uniknięcie dodatkowych kosztów, a także kar za brak zgłoszenia.
