Jezioro Mietkowskie o powierzchni 9,29 km kw i pojemność 65 mln m3 to największe w województwie dolnośląskim jezioro. Jest to tzw. jezioro zaporowe, głębokie na 13 m, utworzone przy budowie zapory na rzece Bystrzyca w Mietkowie. Znajduje się ok. 25 km na południowy zachód od Wrocławia.
Jezioro usiane znikającymi wysepkami
Teren jeziora Mietkowskiego jest szczególnie cenny. Zbiornik charakteryzuje się dużą zmiennością poziomu wody. W efekcie głównie latem i jesienią można zobaczyć nietypowy widok. Wtedy na jeziorze Mietkowskim odsłaniają się ogromne połacie dna. Te obfite w muł podmokłe tereny całe pokryte są zieloną, soczystą łąką. Są tam też szuwary manny mielec, pałki szerokolistne czy trzciny. Te zielone wysepki wraz z podniesieniem się poziomu wody znikają na dnie jeziora.
Ciekawe jeziora z wysepkami można podziwiać z kolei na północy Polski. Na łamach Interii Informowaliśmy o małych, pływających wysepkach, na których rosną drzewa. Taki zaskakujący widok oferują Jeziorka Kozie skryte pośród lasów w województwie kujawsko-pomorskim. Jest to rezerwat, który chroni bardzo cenną roślinność torfowiskową, rzadkość w skali kraju. Tereny te są bezcenne pod względem przyrodniczym i stanowią naturalną ochronę przed negatywnymi skutkami działalności człowieka.
Jezioro Mietkowskie to też ważne miejsce dla różnych gatunków zwierząt i ptaków. Znajdują się tam cztery gatunki z Polskiej Czerwonej Księgi i aż osiem gatunków z dyrektywy ptasiej, z pierwszego załącznika. Można podziwiać nad jeziorem mewy – śmieszkę, białogłową, czarnogłową i siwą, ale też łęczaka, bataliona czy kulika wielkiego. To też miejsce lęgu rybitw białoczelnych, rzecznych, sieweczki rzecznej oraz oharów.
W 2022 r. Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska we Wrocławiu zlecił prace mające na celu poprawę warunków siedliskowych ptaków i przygotowanie terenu pod nowe lęgi. Prace te stanowiły niemałe wyzwanie – Jezioro Mietkowskie pełni funkcje retencyjne i przeciwpowodziowe, a na jego terenie znajdują się różne urządzenia wodne. Prace polegały przede wszystkim na karczowaniu wyznaczonych obszarów oraz profilowaniu terenu. Dzięki temu udało się zwiększyć różnorodność biologiczną.
