Nowa szefowa KE na podstawie rekomendacji ze wszystkich krajów unijnych musi wybrać komisarzy. Każde państwo może liczyć na jednego komisarza, który będzie odpowiedzialny za różny obszar polityki. Parlament Europejski wzywa kandydatów na komisarzy, aby stawili się przed właściwymi komisjami na tzw. wysłuchania potwierdzające, na których sprawdzone zostaną ich kompetencje.
Wysłuchania potwierdzające kandydatów do Komisji Europejskiej
Kandydaci na komisarzy zostaną sprawdzeni pod kątem dostatecznej niezależności, czy zaangażowania ws. europejskie, aby zostać wybranym na dane stanowisko. Przed wysłuchaniami Komisja Prawna Parlamentu sprawdza deklaracje o braku konfliktu interesów danego kandydata, aby wykluczyć potencjalne konflikty interesów o charakterze finansowym. To warunek wstępny wysłuchania kandydata.
Przyszli komisarze muszą też odpowiedzieć na pytania pisemne od komisji parlamentarnych. Przed wysłuchaniem potwierdzającym Parlament zamieszcza na swojej stronie internetowej życiorysy kandydatów na komisarzy, odnośniki do ich proponowanego zakresu obowiązków oraz ich odpowiedzi na pytania zadane na piśmie.
CV, Deklaracja i pytania pisemne ws. Piotra Serafina
Znane są już dokumenty dotyczące Piotra Serafina, który miałby się zajmować budżetem i administracją publiczną oraz zwalczaniem nadużyć finansowych. Polak zgłosił cztery nieruchomości, w których nie mieszka on lub ktoś z jego rodziny: dom i mieszkanie w Warszawie, dom w Sulęcinie (woj. lubuskie) i dom w Watermael-Boitsfort (region stołeczny Brukseli). Ma też 95 tys. euro na funduszu emerytalnym. Przesłuchanie polskiego kandydata na komisarza odbędzie się 7 listopada.
Z kolei pytania do Serafina zostały przestawione na trzech stronach i dotyczą dziewięciu kwestii: Ogólnych kompetencji, europejskiego zaangażowania i osobistej niezależności; zarządzania teką i współpracy z Parlamentem Europejskim, wydatków i budżetu UE po 2027 roku oraz dochodów i finansowania unijnego budżetu po tym okresie; prerogatyw i roli Parlamentu Europejskiego; Funduszu RRF i przyszłego finansowania opartego na wynikach; strategii zapobiegającej oszustwom; mechanizmu warunkowości w zakresie praworządności, a także administracji publicznej.
