Około 200 milionów lat temu, w triasie żyło mnóstwo takich „fałszywych krokodyli”. Ziemia była w pewnym sensie przez nie zdominowana. To czas, gdy dinozaury dopiero zaczynają pojawiać się na świecie i tworzyć kolejne formy. Są jeszcze marginesem. I one, i „fałszywe krokodyle” żyją razem na terenach Ameryki Południowej np. w południowej Brazylii.
Znalezisko takiego właśnie „fałszywego krokodyla” nazwanego Parvosuchus pochodzi z formacji Santa Maria w stanie Rio Grande do Sul w Brazylii. To okolice dorzecza Parany, gdzie w triasie było w rozkwicie i gdzie faktycznie pojawiały się jedne z najstarszych dinozaurów.
W wypadku parwozucha sformułowanie „fałszywy krokodyl” w zasadzie nie trzeba nawet brać w cudzysłów, chociaż to zwierzę bardzo przypomina krokodyla, jednakże nim nie było. Należało także do archozaurów, a w zasadzie do ich linii zwanej Pseudosuchia, czyli właśnie fałszywymi krokodylami. To pradawni krewni współczesnych krokodyli, ale co do ich ewolucji nie ma pełnej jasności. Na pewno w mezozoiku ta grupa bardzo się różnicowała i obecne krokodyle są tylko jedną z pradawnych grup.
Zwierzę odkryte w Brazylii zwane jest „fałszywym krokodylem” właśnie dlatego, że jego pokrewieństwo z naszymi współczesnymi krokodylami nie jest takie oczywiste123RF/PICSEL
Fałszywe krokodyle zamieszkiwały naszą planetę od 252 do 201 milionów lat temu, w okresie triasu. Były jednymi z najpowszechniejszych czworonożnych gadów tamtych czasów. Decydowały o ekosystemach i życiu na Ziemi. Część wymarła, ustępując miejsca innym archozaurom, którymi były dinozaury. Inne ewoluowały w formę znanych nam krokodyli.
Fałszywe krokodyle tworzyły wiele form, od małych aż po ogromne. Byli wśród nich groźni i potężni drapieżnicy, ale część tych zwierząt żywiła się także roślinami.
Szybki i mięsożerny fałszywy krokodyl o długości metra
Akurat parwozuch do nich nie należał, bo wśród szczątków zwierzęcia odkopanych w Brazylii odnaleziono także zakrzywione do tyłu zęby typowe dla mięsożercy. Ten gad jednak nie mógł polować na dużą zdobycz, bowiem na podstawie czaszki i kilku kręgów grzbietowych, krzyżowych i kawałków miednicy oszacowano jego wielkość na zaledwie metr. Musiała jadać drobną zdobycz, może ryby, a może żywił się padliną i resztkami po ucztach większych fałszywych krokodyli, osiągających kilka metrów długości.
Wiele fałszywych krokodyli potrafiło biegać. Tu Venaticosuchus z ArgentynyNobu TamuraWikimedia
Stąd zresztą wzięła się nazwa Parvosuchus. Parvus oznacza mały, a suchus to krokodyl.
Inną osobliwością tego triasowego zwierzęcia były smukłe nogi, ewidentnie przystosowane do szybkiego biegu. Te fałszywe krokodyle potrafiły się przemieszczać znacznie żwawiej niż obecne krokodyle, pewnie także gonić swoją zdobycz albo uciekać przed dużymi prześladowcami.
Mieszkaniec Sosnowca trzymał w garażu dwa krokodylemateriały prasowe
